Park Zdrojowy

W okresie poprzedzającym lokalizację miasta teren obecnego parku stanowił rozległą mieliznę zalaną wodą i porośniętą z rzadka pojedynczymi sosnami. W  wyniku ogromnych prac hydrotechnicznych cały teren został przekształcony w tzw. nowy ląd, wzmocniony nasadzeniami. Pod koniec XVIII wieku urządzono teren, a do 1806 roku powiększono go, powtarzając  geometryczną zasadę rozplanowania alejek i kolistych placów. Nowy etap w kształtowaniu terenu parku wiąże się z decyzją o utworzeniu w Świnoujściu kąpieliska morskiego. Wybudowano dwa mola i w 1824 roku otwarto pierwszy sezon. Dom Zdrojowy zbudowano w latach 1825/26, w pobliżu nabrzeża portowego. Nawiązano kontakt ze sławnym już wówczas królewskim ogrodnikiem Peterem Josephem Lenne i zlecono mu wykonanie projektu parku. Lenne Przyjechał do Świnoujścia
w 1826 roku i dostosował projekt do zastanego już sposobu zagospodarowania przestrzennego. Za punkt centralny uznał Dom Zdrojowy, któremu podporządkował osie widokowe i aleje w dalszych częściach parku. Sprowadzono sadzonki wielu gatunków drzew i krzewów, w tym wiele rzadkich odmian.  Kolejny etap w kształtowaniu parku wiąże się z okresem budowy dzielnicy nadmorskiej. Nastąpiło wtedy przeniesienie centrum życia wczasowego i towarzyskiego z nabrzeża portowego nad brzeg morza.
Na początku XIX w. wyznaczono, przecinającą park obecną ul. Bolesława Chrobrego, którą poszerzono i obsadzono drzewami. Wytyczono sieć wąskich i krętych alejek
po zachodniej stronie ulicy, oraz miejsca pod budowę różnego typu obiektów małej architektury. W tym okresie zakładano bogate ogrody przy domach wczasowych
i promenadzie, w tym oczywiście przy nowym Parku Zdrojowym zbudowanym
nad samym morzem w latach 1885-1910. „Fin de siècle” należał do najbarwniejszych okresów w dziejach świnoujskiego kurortu. Zakończył go okres I wojny światowej,
po której obszar parku ograniczono do obecnej ul. Mieszka I. Stary Dom Zdrojowy rozebrano, a na jego miejscu i w pobliżu powstały domy mieszkalne. W okresie międzywojennym powstała nowa część parku zlokalizowana na zachód od
ul. Krzywoustego, aż do ulicy Matejki. Usytuowano tam korty tenisowe i restauracje.
W 1945 roku zabudowa Świnoujścia uległa prawie w połowie zniszczeniu. Spalił się Dom Zdrojowy, zdewastowany został otaczający go ogród, ucierpiały także tereny parkowe. Zachowało się jednak wiele z okazów roślin śródziemnomorskich oraz piękny starodrzew liczący dzisiaj ponad 150 lat.

Pierwsze decyzje o rewitalizacji zabytkowego Parku Zdrojowego zapadły w 2000 roku. Fundusze pozyskane z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pozwoliły zrealizować dużą rewaloryzację zabytkowego Parku Zdrojowego, w ramach której gruntownie przebudowano ścieżki, place i alejki parkowe wraz z obiektami małej architektury. Nowe fontanny ściągają, nie tylko w upalne dni, spacerowiczów  chętnie wypoczywających w ich pobliżu na stylowych ławkach, których jest w parku aż 190. Liczne alejki, zapraszają w głąb parku. Po szerokich ścieżkach mogą  jeździć rowerzyści. Powstała alejka bitumiczna z myślą o osobach jeżdżących na rolkach. Część parku
przy skrzyżowaniu ulicy Chrobrego z Sienkiewicza przeznaczona jest dla osób chcących aktywnie spędzić czas. Na urządzeniach do ćwiczeń tzw. zewnętrznych siłowniach często ćwiczą rodzice wraz z dziećmi, na boisku do piłki nożnej rozgrywane są mecze drużyn podwórkowych, kolonijnych czy zielonych szkół. Sąsiednie, wielofunkcyjne przeznaczone jest do gry w siatkówkę, koszykówkę, badmintona.

Plac zabaw dla mniejszych dzieci wyposażony w drewniane urządzenia i z miękką nawierzchnią znajduje się przy ulicy Krzywoustego.

Przeprowadzona została również rewitalizacja w części na zachód od ulicy Chrobrego do ulicy Krzywoustego. Stare, nieuporządkowane alejki zostały na nowo wytyczone, powstało nowe oświetlenie, wymieniono ławki, posadzono nową zieleń, ale przede wszystkim powstał plac koncertowy wraz z  altaną koncertową. Obiekt altany jest nawiązaniem do podobnego miejsca, które istniało w tej części parku przed wojną. Stąd też wyglądem  przypomina właśnie taką altanę sprzed lat. Altana koncertowa jest centralnym miejscem tego kwartału.

W kwartale pomiędzy ulicami Chrobrego i Krzywoustego, u zbiegu alejek Cisowej i Kasztanowej powstał duży wybieg dla psów. Na wybiegu są także ustawione ławki. Główne wejście znajduje się od północnej strony (od alejki Cisowej).