Zupełnie Nowa Mitologia w galerii ms44

To będzie podsumowanie realizowanego w trakcie roku 2021 artystycznego cyklu „Zupełnie Nowa Mitologia”, opowiadającego o naszych wyspach i ich historii. W grudniowej odsłonie sześć artystek i troje fotografików, analizuje mity, opowiadania, wpływające na kształtowanie się lokalności i lokalnej opowieści. 

Używając języka twórczego, który bądź jest głęboko osadzony w kulturze klasycznej, jak obiekt "Penelopa", Beaty Ewy Białeckiej. Jak mówi o nim sama sama artystka: „Idea jest prosta, mit wyspy jako miejsca odwiecznych powrotów, oczekiwania na kogoś, Penelopa tka w dzień, w nocy pruje. Czeka. 

„Po abstrakcyjne przedstawienia wyspy na obrazach Katarzyny Szeszyckiej i metaforyczne obiekty Julii Curyło. A także wiele innych plastycznych wyobrażeń naszego archipelagu. Pojawi się również tekst nowego mitu, autorstwa Piotra Oleksego. Jednak na zimowej wystawie wierność treści uwspółcześnionych podań ludowych z okresu Księstwa Pomorskiego, których dokonała Ilsa Insulare, ustępuje pola swobodnej artystycznej narracji. 

To po prostu piękna wystawa o nas samych, Wyspiarzach, na którą Miejska Galeria Sztuki Współczesnej ms44 serdecznie zaprasza w sobotę 4 grudnia o godzinie 18.00, wstęp wolny. 

Realizowany projekt jest analizą lokalnej historii, odkrywania codzienności i ich możliwym interpretacjom poprzez pryzmat mitu, wyrażoną w języku sztuk wizualnych. Dążąc w końcowym efekcie do stworzenia ikonograficznego zbioru nowych mitów tworzących współczesną mitologię codzienności. Karen Armstrong pisała: „mity zarysowały wyraziście rzeczywistość intuicyjnie wyczuwaną przez ludzi i nadały jej formę...” Zadaniem artystek biorących udział w projekcie będzie prześledzenie tego procesu w czasie rzeczywistym i znalezienie dla niego nowej współczesnej formy. Poprzez analizę symboli, znaków, motywów parareligijnych i obyczajowych. Ta artystyczna próba stworzenia nowego, społecznego imaginarium będzie nie tylko próbą analizy, masowej, płaskiej sfery sacrum zawłaszczanej w coraz większym zakresie przez agresywne profanum ale także nieszczerości kulturowej. To również zamiar zwrócenie uwagi na wymuszanie pożądanej tożsamości, poprzez gwałt na zastanej, rodzimej i wyobrażonej kulturze. W projekcie spróbujemy opisać ten dylemat w kontekście tożsamości lokalnej, jedynego polskiego archipelagu, Rzeczpospolitej. 

Mitologia przywołana i unaoczniona, odkrywa iluzoryczność tkwiąca w jednowymiarowej płaszczyźnie dnia codziennego. Cioran, w swoich esejach twierdził, że współcześnie staliśmy się umysłami religijnymi, wyzutymi z wszelkiej religii. Rozumiemy potrzebę wiary, która rozpaczliwie przebija przez pseudo-sakralne opowieści naszej kultury masowej, ale nie umiemy jej doświadczyć. Poszukiwanie, a w konsekwencji konstruowanie nowego mitu, może być dowodem na to, że triumfujące profanum, kształtujące jednowymiarowego człowieka nie musi być całym doświadczeniem współczesności. Nie jesteśmy figurami zamkniętymi, ale ciałem otwartym na ontologię przez swoją cielesność. Ta świadomość czyni nas jednostkowymi. Im bardziej przemijamy, tym ważniejsza staje się wielowymiarowość tego procesu w którym bezwolnie uczestniczymy. A którego nie sposób zrozumieć lub zaakceptować, bez przyjęcia eschatologicznej złożoności metafizycznego świata, wypartej przez dominującą współczesność. Naturalnym jest więc szukać mądrości w opowieściach mistycznych. Mit obdarza człowieka wiedzą o sobie samym, a poprzez to, umożliwia wyobrażenie i zbudowanie harmonijnej kosmogonii codzienności, porządkującej świat wokół nas. Zwłaszcza ten najbliższy, lokalny, zdejmując z niego odium prowincjonalności, poprzez uniwersalność cechującą mitologiczne imaginarium. Tak więc osnowa mitu, zapewnia wątkowi dnia codziennego nie tylko trwałość i regularność, ale również intrygującą wielobarwność. 

Przypominamy jednocześnie o konieczności używania maseczek i zachowania dystansu. Liczba miejsc w galerii jest ograniczania zgodnie z aktualnymi wytycznymi. Dbajmy o siebie i innych.

„Ziemi praojców młodości śpiew”
w cyklu Zupełnie Nowa Mitologia

Beata Ewa Białecka | obiekt, video-art
Julia Curyło | malarstwo, kolaż, druk cyfrowy
Marta Jamróg | mural
Agnieszka Jankiewicz | linoryt, instalacja graficzna
Maja Kozłowska | malarstwo, kolaż, druk cyfrowy
Katarzyna Szeszycka | malarstwo, kolaż, druk cyfrowy

Wystawa realizowana jest w szerokiej, wielowątkowej formule sztuk wizualnych, ekspozycja składa się zarówno z tradycyjnego malarstwa olejnego i akrylowego, murali, grafik tradycyjnych, kolaży jak i video-artu. Towarzyszą jej wielkoformatowe wydruki kolaży cyfrowych i tekst krytyczny ( w ramach finisażu ) krytyczki Barbary Haręży. Ekspozycji towarzyszą analogowe fotografie wyspiarskich fotografików:

Eweliny Bryguły
Andrzeja Jackowskiego
Konrada Szablewskiego

A także archiwalne odbitki drzeworytu sztorcowego, autorstwa Stanisław Kuglina, nestora środowiska artystycznego wyspiarskich pionierów.

Galeria Sztuki Współczesnej ms44 
Świnoujście ul. A. Krajowej 13
Wystawa potrwa od 4 grudnia 2021 do 25 lutego 2022 r.