Wycinki z kronikarskich annałów Świnoujścia cz.9

To kolejny, dziewiąty odcinek zapisów z historii miasta Świnoujście będący wynikiem przeglądania, wybierania , opracowywania, weryfikowania  i uzupełniania informacji ujętych w różnych źródłach. Między innymi są to kronikarskie notatki  świnoujskiego historyka Andrzeja Wrońskiego, historyka i archiwisty dr Józefa Plucińskiego,  informacje archiwalne choćby z zasobów Archiwum Państwowego i innych mniej lub bardziej dostępnych opracowań. Warto się podzielić tymi faktami nieznanymi, zapomnianymi albo niedostępnymi dla większości mieszkańców. Taka wycinkowa prezentacja zdarzeń i ludzi  daje pewną wiedzę i rysuje obraz Świnoujścia na przestrzeni lat. Poniżej nieco wybranych, interesujących  jak się wydaje informacji.


16 czerwca 1946 r. rozpoczął pracę w Świnoujściu Kontroler Sanitarny (od sierpnia 1954 r. Powiatowy Kontroler Sanitarny, a od 1957 r.  Dyrektor Państwowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej).

22 lutego 1948 r. zainaugurowano komunikację towarowo –pasażerską z Trelleborgiem w Szwecji kolejowym promem m/s „Drottning Victoria” (jednostka o długości 113,33 m i szerokości 16,24 m, zabierała 975 pasażerów). Rejsy odbywały się do 1953 r. 

W dniach 17-20 czerwca 1963 r. przy Wybrzeżu Władysława IV  naprzeciwko Kapitanatu cumował statek-baza „Pułaski” o pojemności ponad 9.000 BRT. Statek podczas odlichtunku beczek z rybami dla „Odry” zwiedzali mieszkańcy i goście miasta. To był przy nowym nabrzeżu  pierwszy w dziejach polskiego portu Świnoujście odlichtunek na tak dużą skalę.   

Lipiec 1963 r. Ustawiono w Świnoujściu prostokątne, estetyczne tablice ogłoszeniowe i tabliczki orientacyjne z nazwami ulic. Pojawiła się też pierwsza w mieście „grająca szafa”  przydzielona przez „Orbis” kawiarni „Albatros” należącej do PSS. 

Listopad 1964 r. Pracownicy Poznańskiego Biura Projektów Budownictwa Przemysłowego , inżynierowie Turzeniecki i Bertrand zakończyli prace prowadzone od sierpnia 1963 r. nad założeniami, koncepcją konstrukcyjną i makietą świnoujskiego mola spacerowego.  W myśl projektu molo ma być wysunięte w morze na przedłużeniu Alei Chrobrego i zakończone dwupoziomowo spacerową pętlą i zejściem pomostem do statków wycieczkowych.

Lipiec 1966 r. Przy ul. Grottgera  w nowo zbudowanym tam pawilonie typu „Namysłów” Okręgowe Zakłady Gastronomiczne uruchomiły restaurację „Słowianin” (nazywaną nieoficjalnie „Texas”). Wkrótce przemianowana ją na restaurację „Leśna”. Na tej samej ulicy trzy miesiące później został uruchomiony ogólnospożywczy sklep samoobsługowy.  

23 sierpnia 1967 r. pierwszy w Polsce wodolot produkcji radzieckiej o nazwie „Kometa”  podjął próbną komunikację na trasie Świnoujście -  Szczecin. Regularnie „Kometa” pływała od sezonu w 1968 r.  Do roku 1973 przybyły na tej trasie 3 następne tego typu wodoloty. Natomiast z powodu częstych awarii zakończył nieregularne kursowanie  polski wodolot „Zryw” , który kursował od lipca 1965 r. 

Luty 1968 r. W związku z ciągle wzrastającą liczbą taksówek w Świnoujściu przygotowano nowy, główny ich postój w mieście. Powstał przy ul. Waryńskiego (dzisiejsza ul. Bema). Poprzedni był usytuowany przy wschodnim skraju placu Wolności  tuż obok Powiatowego Domu Kultury.

1969 r.  W PPDiUR „Odra” zaczęto wprowadzać pelagiczny sprzęt połowowy i urządzenia elektronicznego wykrywania ławic ryb.

19-20 kwietnia 1969 r. w świnoujskim Klubie MPiK odbyła się ogólnopolska konferencja popularnonaukowa na temat laicyzacji i obrzędowości świeckiej zorganizowana  przez Stowarzyszenie Autorów i Wydawców, Stowarzyszenie Kulturalne Ziemi Wolińskiej i Towarzystwo Wiedzy Powszechnej.

Wrzesień 1970 r. W Świnoujściu odbył się I Ogólnopolski Plener Grafiki Marynistycznej  zorganizowany przez Zarząd Główny Związku Polskich Artystów Plastyków, Dowództwo Marynarki Wojennej i Garnizonowy Klub Oficerski. II plener odbył się we wrześniu 1973 r.     

31 grudzień 1970 r. W Świnoujściu, głównie na Osiedlu Grunwaldzkim oddano do użytku od stycznia 1966 r 30 bloków mieszkalnych o 3.354 izbach. 

Czerwiec 1971 r. Nadano nowe nazwy trzem częściom Rejonu Przeładunkowego Świnoujście: Nabrzeże Portowców, Nabrzeże Górników (Świnoport II) i Nabrzeże Chemików (przyszły Świnoport III) .

22 czerwca 1973 r.  uroczyście witano kapitana Krzysztofa Baranowskiego przypływającego do Świnoujścia jachtem s/y „Polonez”

11 lipca 1974 r. W świnoujskim amfiteatrze miały się odbyć dwa koncerty z udziałem gwiazd  kołobrzeskiego Festiwalu Piosenki Żołnierskiej. Organizator – „Szczecińska Estrada”  zapowiadał znakomitości m.in. Marylę Rodowicz , 2 + 1 i innych.  Kasy nie nadążały ze sprzedażą biletów. Koncert rozpoczął się ze znacznym opóźnieniem przy przepełnionym amfiteatrze, ale za to bez zapowiadanych gwiazd, a bilety nie były tanie, kosztowały bowiem 50 zł. W atmosferze wywołanego skandalu krążyła po koncercie korespondencja, która miała ustalić winnych tej niedopuszczalnej sytuacji.


Krzysztof Nowak

Kronikarz miejski